Kamil Bazelak tegoroczne zwiedzanie polskich zamków rozpoczął od wizyty w Łęczycy, gdzie podziwiał średniowieczny Zamek Królewski i przyzamkowe Muzeum Ziemi Łęczyckiej.

– Zamek w Łęczycy wzniesiono na rozkaz Króla Kazimierza Wielkiego w latach 1357-1365 – powiedział Kamil Bazelak- Twierdza stała się przez pewien czas rezydencją królewską. W 1406 roku Krzyżacy spalili zamek wraz z cały miastem, jednakże szybko go wyremontowano. W 1409 roku w zamku dwukrotnie przebywał Król Władysław Jagiełło. W sumie przez cały okres swojego panowania Jagiełło odwiedził twierdzę, aż 36 razy. Po zwycięstwie nad Krzyżakami pod Grunwaldem, na zamku w Łęczycy przetrzymywano jeńców krzyżackich, których zwalniano dopiero po zapłaceniu okupu.W XV wieku czterokrotnie odbywały się na zamku w Łęczycy Zjazdy Generalne (1420, 1448, 1454,1462). W trakcie kolejnej wojny z Zakonem Krzyżackim tzw. wony trzynastoletniej (1454-1466) na zamku urzędował młodszy syn Władysława Jagiełły Król Kazimierz Jagiellończyk. Trzecim i zarazem ostatnim królem polskim, który przebywał na zamku w Łęczycy był Zygmunt III Waza. Pod koniec XV wieku w zamku wybuchł pożar(1462), a 22 lata później spalił się przygródek zamkowy doprowadzając warownię do totalnej ruiny. W 1563 starosta łęczycki Jan Lutomierski, podskarbi koronny dokonał kompleksowego remontu zamku.Wybudowano nowy dom mieszkalny, zwany „domem nowym”, który usytuowany został przy wieży bramnej od północy, wzdłuż zachodniego muru obronnego. W 1655 roku zamek w Łęczycy i całe miasto zostało opanowane przez Szwedów, których wyparto dopiero rok później. Ogromnym uszkodzeniom uległ jednak sam zamek.
W 1681 r. szlachta łęczycka częściowo odbudowała warownię, ale w początkach XVIII wieku zamek zdobył król szwedzki Karola XII,który wraz z Leszczyńskim walczył przeciwko królowi Augustowi II Mocnemu. Zamek uległ wtedy nowym zniszczeniom. W 1769 r. zamek i miasto rosyjski generał Drewicz, co spowodowało jeszcze większą dewastację twierdzy łęczyckiej. W 1793 roku Łęczyca znalazł się pod zaborem pruskim, którzy postanowili przekształcić zrujnowany zamek w fortecę. W 1809 roku fortyfikację jaką zaczęli tworzyć Prusacy rozebrali Austriacy.
W 1815 r. zamek przejęła Komisja Wojny Królestwa Polskiego i oddała go Dyrekcji Inżynierów Wojska Polskiego. Od 1831 r. twierdzą zarządzał burmistrz Łęczycy, który sprzedawał zamek po trochu do rozbiórki na cegłę.

Podczas II wojny światowej zamek ocalał bez większych zniszczeń, pomimo prowadzonych w okolicy działań wojennych we wrześniu 1939 roku. Po zakończeniu wojny na zamku urzędował hufiec łęczyckich harcerzy. Dzisiaj mieści się tutaj Muzeum Ziemi Łęczyckiej. Zamek udostępniony jest wraz z wieża do zwiedzania turystom. Niewątpliwą ciekawostką jest to, że zamek posiadał bardzo długie, mające około 3,6 kilometra  loch – powiedział Kamil Bazelak – Niestety nie można oglądać tych lochów, gdyż zalane są wodą ukrywając w ten sposób swoje tajemnice. Wedle przekazów historycznych  wiadomo, że lochy te prowadziły, aż do samej  archikolegiaty w Tumie. Brakuje niestety pieniędzy, aby wypompować z  wodę z podziemi i eksplorować te niezbadane od średniowiecza podziemne przejścia, w których mogą znajdować się pamiątki historyczne jak i skarby niezmierzonej wartości.