Budowę kościoła ewangelicko-augsburskiego w Ozorkowie rozpoczęto w 1840 roku, a zakończono w 1842 roku. Większość kosztów budowy pokrył z najzamożniejszych parafian – Chris­t­ian Wil­helm Werner. Kościół w Ozorkowie został poświęcony 9 października 1842 roku. Był to w wtedy z najbardziej okaza­łych protes­tanc­kich kościołów w Polsce. Zbudowano go w kształcie pros­tokąta, w stylu późnok­lasy­cysty­cznym. Fasadę ozdo­biono wysokim portykiem wspar­tym na czterech korync­kich kolum­nach i zwieńc­zono trójkąt­nym fron­tonem. Na rogach kościoła zna­j­dują się pseudo­ryza­l­ity. Na szczy­cie każdego z nich stoją rzeźby trzech apos­tołów – w sumie jest ich dwu­nastu na czterech pseudoryzalitach. Dach kościoła przykryty jest kop­ułą pokrytą cynkową blachą na której znajduje się latarnia z wysokim krzyżem. Wnętrze kościoła podzielone jest na trzy nawy za pomocą końskich kolumn. Nad nawami zna­j­dują się dwupiętrowe, drew­ni­ane empory. W kościele znajduje się zabytkowa chrz­ciel­nica i krucy­fiks z XIX wieku oraz wiszący w głównym ołtarzu obraz przed­staw­ia­jący Jezusa Chrys­tusa i apos­tołów.
Dwie wojny światowe odcisnęły swoje piętno na ozorkowskim kościele. W 1918 roku żołnierze niemieccy ukradli z niego organy. Z kolei po II wojnie świa­towej w koś­ciele był obóz jeniecki dla Niemców i volksdeutchów. Wnętrza kościoła zostało poważnie zniszczone, a wszystkie zabytkowe artefakty rograbione. Po lik­widacji obozu kościół przeszedł we władania kościoła rzym­skoka­tolick­iego i zyskał wezwanie św. Tadeusza. Ewan­ge­lików z Ozorkowa wspierał w tym cza­sie, dojeżdża­jący z Łodzi z parafii św. Mateusza ksiądz Karol Kotula. Nabożeństwo odpraw­iał przy mau­zoleum Schlösserów na cmen­tarzu ewan­gelickim.Dopiero w 1953 roku udało się ewangelikom odzyskać koś­ciół dla parafii ozorkowskiej.
Od 17 marca 1994 roku koś­ciół nosi wezwanie Dwu­nastu Apos­tołów Jezusa Chrys­tusa.